Indywidualne podejście, które pomaga przywrócić równowagę ciała i umysłu
Homeopatia to metoda leczenia oparta na zasadzie podobieństwa. Nie ma nic wspólnego z ziołolecznictwem, działa nie tylko przy drobnych dolegliwościach, ale może również przynieść szybkie efekty nawet w poważniejszych przypadkach – i nie wymaga wiary w jej skuteczność.
Nazwa „homeopatia” pochodzi z greckich słów homoion (podobny) i pathos (cierpienie). Jej kluczowa zasada brzmi: similia similibus curentur – podobne leczy się podobnym.
Odkrywca homeopatii, genialny niemiecki
lekarz, chemik i aptekarz, dr Samuel Hahnemann (ur. 1775 w Meißen, zm. 1843 w Paryżu),
ustalił prawa homeopatii na podstawie własnych doświadczeń z korą drzewa
chinowego. Po zażyciu określonej ilości sproszkowanej kory chinowej (wówczas
najważniejszego leku przeciw malarii) wystąpiły u niego - zdrowego człowieka -
objawy typowe dla malarii.
Hahnemann i jego uczniowie, po pierwszych doświadczeniach z korą chinową,
zaczęli badać działanie wielu innych substancji pochodzenia roślinnego,
zwierzęcego i mineralnego. Zawsze potwierdzali tę samą zależność. Przykład:
kawa może u zdrowego człowieka wywołać bezsenność, kołatanie serca czy
podniecenie. Jeśli pacjent skarży się na podobne objawy (nawet jeśli nigdy nie
pił kawy), w jego leczeniu można zastosować lek homeopatyczny coffea (kawa), jednak w odpowiednio rozcieńczonej i zdynamizowanej, starannie dobranej
dawce.
Hahnemann opracował również technikę produkcji leków homeopatycznych.
Substancje wyjściowe są stopniowo rozcierane, rozcieńczane i wstrząsane, co w homeopatii nazywa się potencjowaniem lub dynamizowaniem. Dzięki temu procesowi
trucizny, takie jak arszenik czy wilcza jagoda, tracą zupełnie swoje
właściwości trujące, a ich właściwości lecznicze stają się aktywne.
Homeopatia jest medycyną holistyczną, opierającą się na założeniu, że chory to
całość, a nie tylko suma jego poszczególnych narządów. Choroba, objawiająca się w postaci konkretnych symptomów, wynika z zaburzenia naturalnej równowagi
organizmu, którą Hahnemann określił jako „siłę życiową”. Homeopata zwraca uwagę
nie tylko na dolegliwości fizyczne, ale także na stan psychiczny pacjenta i
jego emocje. Leki homeopatyczne działają jako bodźce, które wzmacniają układ
odpornościowy, przywracają harmonię organizmu i wspierają go w walce z chorobą.
Choć nie niszczą bezpośrednio bakterii czy wirusów, pomagają organizmowi
samodzielnie sobie z nimi poradzić.
Lek
homeopatyczny musi być wybrany indywidualnie dla każdego pacjenta.
Załóżmy, że do przychodni homeopatycznej zgłosi się dziesięciu
pacjentów z bólem głowy – każdy z nich prawdopodobnie otrzyma inny lek.
Wybór odpowiedniego środka zależy od subtelnych różnic i informacji, które
homeopata stara się uzyskać podczas dokładnego wywiadu z pacjentem. Ważne są
nie tylko dolegliwości fizyczne, ale także szczegóły z życia emocjonalnego i
duchowego chorego.
Homeopata uwzględnia pełny obraz pacjenta, starając się poznać go jak najlepiej. Im więcej o nim wie, tym łatwiej dobiera odpowiedni lek, ale każdą uzyskaną od pacjenta informację musi dokładnie przeanalizować i ocenić, bazując na wiedzy zawartej w literaturze fachowej.
Homeopata musi zadać pacjentowi wiele pytań,
ponieważ każda informacja może być istotna. Interesuje go nie tylko ból głowy
czy stawów, ale także różne aspekty życia chorego. Na przykład ważne mogą być
również informacje o tym, czy pacjent boi się psów, burzy, ciemności, czy
odczuwa lęk przestrzeni, w zamkniętych pomieszczeniach lub w tłumie ludzi.
Homeopata chce wiedzieć, jakie pacjent ma troski, jaki ma charakter, czy łatwo
traci równowagę emocjonalną, a także, jakie potrawy lubi najbardziej, co mu się
śni, jak reaguje na zmiany pogody, czy budzi się rano wypoczęty i pełen
energii, czy wręcz przeciwnie. Istotne jest także, gdzie chory sam widzi
przyczyny swoich dolegliwości (np. przemoknięcie, zimny wiatr, stres) oraz
kiedy i co pogarsza jego stan, a co przynosi mu ulgę.
Pacjenci, którzy po raz pierwszy trafiają do gabinetu homeopaty, często dziwią
się tak szczegółowym pytaniom. Nie rozumieją, co wspólnego z ich bólem głowy
mogą mieć takie informacje jak zamiłowanie do czekolady i lodów, preferencje
dotyczące pozycji snu czy strach przed ciemnością i burzą. Proszę mi uwierzyć,
że pytania te mają na celu wyłącznie dobór odpowiedniego leku spośród wielu
możliwych opcji. Homeopata nie zajmuje się analizowaniem osobowości pacjenta
ani ocenianiem jego cech charakteru. W związku z tym, proszę nie ukrywać
żadnych informacji, nawet jeśli coś wydaje się dziwne lub wstydliwe – może to
mieć kluczowe znaczenie dla skuteczności leczenia. Tajemnica lekarska jest dla homeopaty sprawą oczywistą.
Homeopatia umożliwia powrót do zdrowia w sposób łagodny, bezpieczny i pozbawiony skutków ubocznych. Może być skuteczna nie tylko w leczeniu ostrych dolegliwości, ale także w coraz powszechniejszych chorobach przewlekłych, takich jak choroby skóry, alergie, stany lękowe i depresyjne, przewlekłe biegunki lub zaparcia, katar sienny, migrena, dolegliwości klimakteryczne, łatwa zapadalność na infekcje, stany zapalne stawów czy zaburzenia psychosomatyczne i wiele innych.
Nawet w przypadku poważnych schorzeń, takich jak nowotwory, stwardnienie rozsiane czy choroby reumatyczne, homeopatia może przyczynić się do znacznej poprawy stanu zdrowia lub remisji objawów.
Im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym większe szanse na sukces.
Czas leczenia zależy od wielu czynników, takich jak siła organizmu i jego zdolność do reagowania, wiek pacjenta, zaawansowanie choroby, stosowane leki, czynniki genetyczne oraz sytuacja rodzinna i zawodowa pacjenta. W przypadkach nagłych i ostrych chorób leki homeopatyczne mogą działać bardzo szybko, jednak w przypadku chorób przewlekłych często konieczna jest cierpliwość.
Po zażyciu leku proszę uważnie obserwować wszelkie zmiany w objawach oraz zwracać uwagę na inne aspekty, takie jak poziom energii, jakość snu, apetyt czy nastrój. Każda z tych zmian jest cenną wskazówką, pomagającą ocenić postępy leczenia.
W trakcie terapii homeopatycznej zalecam rezygnację z picia kawy oraz unikanie kontaktu ze środkami zawierającymi kamforę, ponieważ substancje te mogą zakłócać lub neutralizować działanie leku. Proszę również o poinformowanie mnie, jeśli regularnie przyjmuje Pan(i) inne leki.
Ponieważ każdemu pacjentowi poświęcam dużo czasu (od 1,5 do 2 godzin na pierwsze spotkanie i prawie godzinę na każde kolejne), proszę o punktualność. Jeśli z jakiegoś powodu nie mogą Państwo przyjść, proszę o wcześniejsze poinformowanie mnie telefonicznie.